Odnawianie - przedwojenne krzesła

Jakiś czas temu pisałam o targu staroci w Grodzisku Mazowieckim oraz o moich upolowanych tam zdobyczach. Dziś chciałabym podzielić się z Wami tym, jak udało mi się przedłużyć trochę życie krzeseł wynalezionych na tym targu.

 

Są to przedwojenne krzesła o bardzo ładnym kształcie, jednak były już dość mocno zabrudzone, lakier również zaczął się łuszczyć, wymagały także wbicia kilku gwoździ/przykręcenia śrubek, podklejenia siedzisk.

Zadanie to zaskoczyło mnie swoją czasochłonnością, bo spędziłam nad nim kilka dobrych godzin (oczywiście przy kilku podejściach). Szczególnie dużo pracy kosztowało starcie warstwy starego lakieru papierem ściernym, ponieważ, jak widać na zdjęciach, krzesła mają dość dużo wygięć i zakamarków.

Pracę zaczęłam od potrzebnych zakupów: 

• Papier ścierny  P80 – ilość widoczna na zdjęciu nie wystarczyła, zużyłam ok 2 m rolki o szerokości 10 cm 
• Klej do drewna – Vicol widoczny na zdjęciu nie poradził sobie niestety i musiałam użyć specjalnie przeznaczonego do drewna 
• Lakier do drewna – w moim przypadku był to LUXENS, bezbarwny mat 
• Pędzel do malowania 
• Duży pędzel do pozbycia się warstwy pyłu 
• Rękawice robocze 
• Kupiłam też masę szpachlową do drewna, ale w tym przypadku okazała się zbędna
  

Po zakupach zabrałam się do dzieła:

Starłam papierem ściernym warstwę lakieru z obydwu krzeseł.  Dużo było z tego kurzu wdzierającego się do gardła i bałaganu, ale dałam radę!

Na zdjęciu poniżej widoczna jest różnica przed i po ścieraniu.

Następnie skleiłam rozchodzące się siedziska i zostawiłam je do wyschnięcia na noc.

A konstrukcję krzesła dodatkowo skręciłam tam, gdzie brakowało gwoździ, a tam gdzie było to potrzebne, dobiłam wychodzące gwoździe.

Kolejnym krokiem było przyklejenie siedzisk do konstrukcji krzeseł. Najpierw jednak oczyściłam klejone miejsca z nagromadzonego pyłu.

Sklejone krzesła, przyciśnięte czymś ciężkim znów zostały zostawione do wyschnięcia.

Następnie zabrałam się do malowania. Kolor lakieru na początku trochę mnie zaskoczył i zaniepokoił swoim fioletowym odcieniem, ale okazało się, że niepotrzebnie. Po wyschnięciu stał się całkowicie transparentny.

Krzesła po umalowaniu pozostawione zostały na kilka godzin do wyschnięcia i następnie pomalowane drugą warstwą.

Po kilku godzinach można było już swobodnie korzystać z nowych-starych krzeseł.